کد مطلب:77841 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120

و قال علیه السلام: «لسان العاقل وراء قلبه و قلب الاحمق وراء لسانه.» یعنی و گفت علیه السلام كه زبان شخص دانا در پشت سر دل اوست كه عقل او باشد، یعنی هر چه می گوید اول می سنجد به عقل خود و می فهمد و آنگاه می گوید و دل نادان پشت سر زبان اوست، یعنی اول می گوید نفهمیده و آنگاه می فهمد نفهمیدن خود را.

و قد روی عنه هذا المعنی بلفظ آخر و هو قوله علیه السلام: «قلب الاحمق فی فیه و لسان العاقل قلبه.» یعنی و روایت شده است از او علیه السلام این معنی به لفظ دیگر و آن لفظ قول اوست علیه السلام كه دل نادان در دهن او است، یعنی نفهمیدن او بعد از گفتار اوست و زبان دانا در دل او است، یعنی گفتار او بعد از فهمیدن او است.